W
Polsce w XXI wieku bardzo modne stało się odtwarzanie historii różnych epok
rozpoczynając od starożytności, a kończąc na II Wojnie Światowej. W wakacje
odbywa się bardzo dużo imprez historycznych, bitew średniowiecznych, pikników.
Michał Bogacki nazywa to turystyką żywej historii. Osoby, które się tym interesują, młodzi ludzie
należący także do grup, które lubią poczuć się jak dawniej, nazywają to
potocznie ruchem rekonstruktorskim. Pasjonaci i miłośnicy zaś, którzy
dogłębniej badają to szerzące się bardzo szybko zjawisko społeczne i kochają praktycznie badać historię,
eksperymentować, tworzyć dawne przedmioty , żyć tak jak ludzie w dawnych
wiekach, nazywają to ruchem odtwórstwa historycznego lub eksperymentalną
archeologią.
Niniejszy blog pt. "Książka rękopiśmienna jako źródło wiedzy dla ruchu rekonstruktorskiego" jest elektroniczną wersją mojej obronionej w 2013 roku pracy magisterskiej i dalszym rozwinięciem moich badań, przemyśleń dotyczących inkunabułów średniowiecznych. Blog ten zawiera objaśnienie zjawiska społecznego jakim jest odtwarzanie historii, historię rozwoju tego zjawiska w Polsce, a także opis źródeł z jakich odtwórcy czerpią swoją teoretyczną i praktyczną wiedzę historyczną. Do takich źródeł należą m.in. manuskrypty średniowieczne. W pisaniu pracy i bloga skorzystałam z metod badawczych: metody badania dokumentów i metody analizy i krytyki piśmiennictwa.
Ruch odtwórstwa historycznego w Polsce jest nowym zjawiskiem przez co jest bardzo mało opracowań dotyczących tego zagadnienia. Badaczami, którzy w mniejszym lub większym stopniu opisują to zjawisko w swoich artykułach są Michał Bogacki, Grzegorz Nawrat a także mniej śmielsi odtwórcy, którzy swoje badania chowają do szuflady. W głównej mierze badają to zjawisko osoby, które same do niego należą i dzięki temu mają na nie szersze spojrzenie. Również na polskim rynku jest mało nowych opracowań dotyczących manuskryptów średniowiecznych, wydań dotyczących opracowań przechowywanych ksiąg w archiwach, bibliotekach i muzeach, które bardzo często nie są dostępne dla turysty lub gościa, dla osoby nie związanej w żaden sposób z instytucją w której znajduje się w posiadaniu dany manuskrypt. Nie wydawane są tłumaczenia obcojęzycznych rękopisów. Są osoby, które swoją pasją chcą zarazić innych i dzięki temu od 2012 roku Emil Mizgalski tłumacz i badacz manuskryptów, wydaje kwartalnik "Iluminacje. Kwartalnik o iluminowanych manuskryptach.", a Barbara Bodziony i Grzegorz Barasiński uczą kaligrafii i iluminatorstwa.
Blog zbudowany jest z pięciu rozdziałów. Rozdział pierwszy "Ruch odtwórstwa historycznego w Polsce" zbudowany jest z dwóch podrozdziałów "Rekonstrukcja i „living history”", w którym została omówiona podstawowa terminologia i zjawisko odtwórstwa historycznego, a także "Początki odtwórstwa historycznego w Polsce", gdzie przedstawiłam jak narodziło się to zjawisko w Polsce i omówiłam znane mi grupy odtwórstwa historycznego, które w znaczny sposób przyczyniły się do jego rozwoju. W rozdziale drugim "„Bazy wiedzy” dla polskich odtwórców" zostały przedstawione bazy internetowe zawierające zdigitalizowane średniowieczne manuskrypty, miniatury z różnych instytucji z całego świata, a także blogi miłośników historii, którzy dzielą się swoimi badaniami, fora dyskusyjne odtwórców historycznych a także magazyny dla badaczy historii, wszystko gdzie nowicjusz może czerpać swoją wiedzę do odtwarzania historii, poza podstawową edukacją i tradycyjnymi książkami naukowymi. Rozdział trzeci "Powstawanie ksiąg rękopiśmiennych w późnym średniowieczu" zawiera podrozdziały opisujące powstawanie średniowiecznych manuskryptów. Została tu opisana etapowo praca różnych artystów i rzemieślników, aby na końcu mógł powstać pięknie iluminowany manuskrypt. Kolejny rozdział czwarty "Najbardziej wartościowe manuskrypty dla ruchu odtwórstwa średniowiecza, XIV – XV wieku" jest zbiorem opracowanych manuskryptów, które są bogate w miniatury przedstawiające życie codzienne w średniowieczu, stroje i przedmioty codziennego użytku od chłopstwa po dwór królewski. Ostatni rozdział piąty "Produkcja średniowiecznych manuskryptów w XXI wieku w Polsce" opisuje wydawnictwa , które drukują księgi fakcymilowane w oprawach z epoki z której pochodzi dany tytuł, a także osoby które zajmują się hobbystycznie i zawodowo kaligrafią i iluminatorstwem, prowadzą warsztaty i szkolenia.
Niniejszy blog pt. "Książka rękopiśmienna jako źródło wiedzy dla ruchu rekonstruktorskiego" jest elektroniczną wersją mojej obronionej w 2013 roku pracy magisterskiej i dalszym rozwinięciem moich badań, przemyśleń dotyczących inkunabułów średniowiecznych. Blog ten zawiera objaśnienie zjawiska społecznego jakim jest odtwarzanie historii, historię rozwoju tego zjawiska w Polsce, a także opis źródeł z jakich odtwórcy czerpią swoją teoretyczną i praktyczną wiedzę historyczną. Do takich źródeł należą m.in. manuskrypty średniowieczne. W pisaniu pracy i bloga skorzystałam z metod badawczych: metody badania dokumentów i metody analizy i krytyki piśmiennictwa.
Ruch odtwórstwa historycznego w Polsce jest nowym zjawiskiem przez co jest bardzo mało opracowań dotyczących tego zagadnienia. Badaczami, którzy w mniejszym lub większym stopniu opisują to zjawisko w swoich artykułach są Michał Bogacki, Grzegorz Nawrat a także mniej śmielsi odtwórcy, którzy swoje badania chowają do szuflady. W głównej mierze badają to zjawisko osoby, które same do niego należą i dzięki temu mają na nie szersze spojrzenie. Również na polskim rynku jest mało nowych opracowań dotyczących manuskryptów średniowiecznych, wydań dotyczących opracowań przechowywanych ksiąg w archiwach, bibliotekach i muzeach, które bardzo często nie są dostępne dla turysty lub gościa, dla osoby nie związanej w żaden sposób z instytucją w której znajduje się w posiadaniu dany manuskrypt. Nie wydawane są tłumaczenia obcojęzycznych rękopisów. Są osoby, które swoją pasją chcą zarazić innych i dzięki temu od 2012 roku Emil Mizgalski tłumacz i badacz manuskryptów, wydaje kwartalnik "Iluminacje. Kwartalnik o iluminowanych manuskryptach.", a Barbara Bodziony i Grzegorz Barasiński uczą kaligrafii i iluminatorstwa.
Blog zbudowany jest z pięciu rozdziałów. Rozdział pierwszy "Ruch odtwórstwa historycznego w Polsce" zbudowany jest z dwóch podrozdziałów "Rekonstrukcja i „living history”", w którym została omówiona podstawowa terminologia i zjawisko odtwórstwa historycznego, a także "Początki odtwórstwa historycznego w Polsce", gdzie przedstawiłam jak narodziło się to zjawisko w Polsce i omówiłam znane mi grupy odtwórstwa historycznego, które w znaczny sposób przyczyniły się do jego rozwoju. W rozdziale drugim "„Bazy wiedzy” dla polskich odtwórców" zostały przedstawione bazy internetowe zawierające zdigitalizowane średniowieczne manuskrypty, miniatury z różnych instytucji z całego świata, a także blogi miłośników historii, którzy dzielą się swoimi badaniami, fora dyskusyjne odtwórców historycznych a także magazyny dla badaczy historii, wszystko gdzie nowicjusz może czerpać swoją wiedzę do odtwarzania historii, poza podstawową edukacją i tradycyjnymi książkami naukowymi. Rozdział trzeci "Powstawanie ksiąg rękopiśmiennych w późnym średniowieczu" zawiera podrozdziały opisujące powstawanie średniowiecznych manuskryptów. Została tu opisana etapowo praca różnych artystów i rzemieślników, aby na końcu mógł powstać pięknie iluminowany manuskrypt. Kolejny rozdział czwarty "Najbardziej wartościowe manuskrypty dla ruchu odtwórstwa średniowiecza, XIV – XV wieku" jest zbiorem opracowanych manuskryptów, które są bogate w miniatury przedstawiające życie codzienne w średniowieczu, stroje i przedmioty codziennego użytku od chłopstwa po dwór królewski. Ostatni rozdział piąty "Produkcja średniowiecznych manuskryptów w XXI wieku w Polsce" opisuje wydawnictwa , które drukują księgi fakcymilowane w oprawach z epoki z której pochodzi dany tytuł, a także osoby które zajmują się hobbystycznie i zawodowo kaligrafią i iluminatorstwem, prowadzą warsztaty i szkolenia.
Katarzyna Nawrat
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz